Moed

Toen ik jong was voelde ik me soms bang en onzeker. Ik wist niet zo goed hoe de grote wereld te benaderen en probeerde daarom maar wat. Af en toe voelde ik in een opwelling de moed om iets te doorbreken: mijn eerste sigaretje, biertje, blow, kus, diefstalletje, het huis uit gaan... ik weet nu nog precies waar en met wie het was. Ik voelde de trots en overwinning maar ook schuld en schaamte dat bedekt moest blijven voor die grote wereld. Ik had mezelf geïnitieerd naar de volwassen wereld, zonder dat de volwassenen daar van mochten weten. En natuurlijk ontdekten zij mijn 'onvolwassen' daden en kreeg ik op mijn lazarus, waardoor ik evensnel weer de kindertijd ingeknikkerd werd. De moed uit die tijd ben ik gelukkig nooit verloren. Ik herinner me dat die moed me verder heeft gebracht. Wel is er meer bedachtzaam- en wijsheid bijgekomen, zodat het niet meer destructief is en alleen, maar opbouwend en samen. Die moed brengt me ook naar mijn Wildernisreis in Amerika, met een nieuwe Vision Quest. Ik voel de spanning en heb de moed om te gaan voor een nieuwe initiatie. En voel nu ook de moed om het in verbinding te brengen met mijn geliefden. Wat de volwassenen en ik toen nog niet wisten, is dat het zo belangrijk is om je omgeving of tribe 'mee te nemen' in jouw belangrijke initiatiereis. Als kind is dat natuurlijk heel moeilijk. Voor hen zijn (groot)ouders en mentoren van grote waarde om ze mee te nemen. Voor ons volwassen ligt er hier een belangrijke taak. In de latere initiaties of inwijdingen hebben we onze eigen moed te vinden. Moed om uit te reiken, moed om kwetsbaar te zijn. Moed om te stoppen. Moed om verder te bewegen. Moed om breken. Moed om te sterven. Moed om opnieuw geboren te worden. En de moed om dit helemaal zelf te gaan doen. In verbinding dit keer.

Een Vision Quest maakt je moedig

Op dit moment vinden tien mensen de moed binnenkort af te reizen naar de ruige bergen in Zuid-Spanje. Ze zeggen hun dierbaren vaarwel en vertellen op hun manier waarom ze zich willen of zelfs moeten terugtrekken in de wildernis. Ze zullen misschien worden gemist, vergeten, verlaten, geliefd, maar zeker ook geëerd voor hun moed. Zij doen iets waar velen naar verlangen. Alleen zij hebben de moed te gaan. Zij hebben de moed het aan te gaan. En ze hebben de moed om terug te keren om hun geschenk te gaan delen met diegenen die op ze wachten. In verbinding...