Mannen en vakantie

Ik heb altijd met ze te doen, ongelukkige mannen op de camping. Iedere ochtend slenteren ze met de volle pisemmer naar het wc gebouwtje. Samen aan de gezellig gedekte campingtafel (met kleedje) voor de tent of caravan ontbijten en koffie drinken om daarna twee meter verderop weer even zitten op dezelfde stoel, beetje rondkijken. De dag wordt verder gevuld met samen even wandelen, boodschappen, stadje bekijken, naar de camping, eten, drinken, slapen, pisemmer... Ik ben zo'n man.

In de eerste week van de vakantie dendert het leven in Nederland nog in me door. Ik voel me onrustig en kom tot niks, voel me moe, verveel me, wil alleen zijn en toch niet alleen zijn en kom niet verder dan de dagelijkse routine van vakantie vieren. Vakantie, dat is verplicht niks doen, gezellig zijn met het gezin, onbekende boeken lezen, slechte matrasjes en gepruts in de tent, uitstapjes maken, en erg verantwoordelijk voelen voor tent en auto (die natuurlijk weer onderweg kapot gaat)... brrrrr.

Jarenlang begon ik op deze manier mijn vakantie en saboteerde met mijn humeur de sfeer in mijn gezin, met als gevolg dat de vakantie een grote mislukking werd en we opgelucht weer thuis kwamen om gauw weer ons eigen ding te kunnen gaan doen. Grote hekel had ik aan dat woord vakantie. Ik ging liever op reis, daar zat tenminste beweging en avontuur in, maar wist niet hoe en wanneer, want de vakantie had al mijn vrije dagen opgesnoept.

Dit jaar zijn we weer op vakantie gegaan, met de jongens. Gelukkig weet Hermine inmiddels van mijn vakantie 'voorpret' en ik ben blij dat ik dit met haar kan delen. Voordat we vertrekken zet ik een intentie voor de reis: spelen en verbinden. Dit geeft helderheid in de momenten waarop ik niet me spelenderwijs verbind. Onderweg delen, huilen en lachen we daarover, en geven we elkaar de ruimte deze innerlijke reis te maken. De eerste week is vooral nodig om te aarden, de moeheid, onrust, verveling en de drukte in mijn hoofd te ervaren. En het is goed! Alles in mij mag er zijn en mag gedeeld worden. Nu wordt mijn vakantie, eindelijk de reis waar ik zo naar verlangde. Ondertussen voltrekt ook de uiterlijke reis zich en beklimmen we bergen, ontdekken we grotten, struinen door bossen, bevaren rivieren, wandelen, kapotte auto, boodschappen, bekijken stadjes, eten, drinken, slapen en... plassen in de bosjes!

Je bent welkom om van je vakantie de reis van je leven te maken. Bijvoorbeeld tijdens de Mannensafari Tanzania: alleen met mannen, de wildernis binnen en buiten je ontdekken, waarachtig zijn, kwetsbaar en krachtig zijn. Ik neem je graag mee!